logo strony Golden Retriever
Golden Retriever » Artykuły o Golden Retrieverach » „Parada ras” – Mój pies nr 2/99 LUTY 1999

CECHY RASY

  • Wygląd ogólny: pies o wyważonej, proporcjonalnej sylwetce, aktywny, energiczny i ruchliwy. Jest inteligentny, łagodny i ufny, o naturalnej chęci do pracy.
  • Wzrost:
    psy- 56-61 cm,
    suki- 51-56 cm
  • Szata: gładka lub pofalowana, tworząca frędzle. Podszerstek gęsty i nieprzemakalny.
  • Maść: Wszystkie odcienie złocistego lub kremowego. Niedopuszczalna ruda ani machoniowa. Biały kołnierz na szyi, białe łapy, białe znakowania na głowie są wadą.

Golden retriever jest angielską rasą psów myśliwskich wyhodowaną pod koniec ubiegłego stulecia. Twórcą jest sir Dudley Majoribanks lord Tweedmounth. Prowadzone przez niego bardzo skrupulatne księgi rodowodowe stanowią doskonałe świadectwo pochodzenia tych psów. Recesywny gen odpowiedzialny za żółte umaszczenie był zawsze obecny u psów aportujących. Ujawnił się u labaradora, chessie i później u golden retrievera. Majoribanks, któremu bardzo się spodobała żółta maść, nabył psa o takim właśnie umaszczeniu. Wabił się on Nous i pochodził z hodowli retrieverów gładkowłosych. Aby wyhodować dobre psy do aportowania z wody, skojarzył swojego psa z sukami tweed water spaniela, nie istniejącej już angielskiej rasy aportującej, o przylegającej, skręconej sierści i jasnowątrobianej maści. W ciągu następnych 20 lat dodano krwi labradora, setera irlandzkiego, być może złotego bloodhounda i czarnego wavy-coat o pofalowanej sierści.
Istnieje legenda, według której trupa cyrkowa, złożona z ośmiu owczarków rosyjskich miałaby przyczynić się do powstania rasy.
W 1858r, w nadmorskim kurorcie Brighton w Anglii występował cyrk objazdowy. To właśnie tam sir Majoribanks zobaczył psy, które tak bardzo go urzekły, że postanowił je odkupić. Chociaż jest to opowieść często przytaczna, uważana jest przez kynologów za zmyśloną.
Poza łatwością szkolenia owczarek wykazuje inne umiejetności niż pies myśliwski. Trudno zatem przyjąć, by rozsądny hodowca dopuszczał mozliwość takiego krzyżowania. Dość wątpliwym potwierdzeniem legendy może być jedynie fakt, że po raz pierwszy wystawiono te psy pod nazwą rosyjski retriever lub rosyjski retriever i tropiciel.
Nowo powstała rasa była rejestrowana i wystawiana jako złocisty flatcoat (gładkowłosy) do 1913r. Wtedy to Angielski Kennel Club uznał retrievera za odrębną rasę i od tego momentu zaczęto nazywać go żółtym (yellow) lub złotym (golden) retrieverem. W 1920 ustalono oficjalną, obowiązującą do dzisiaj nazwę golden retriever. Od czasu swojego debiutu na wystawie w 1908r. ten inteligentny pies cieszy się rosnącą popularnością i ustaloną renomą na świecie.
Najlepsze hodowle golden retrievera są w Anglii i Skandynawii. Psy zawędrowały także na Antypody, do Australii i Nowej Zelandii. Amerykańskie goldeny różnią się w typie od angielskich. Widać to w umaszczeniu, rysunku głowy czy proporcjach sylwetki. W Europie najwięcej przedstawicieli tej rasy jest w krajach Beneluxu, przy czym zdarzają się odstępstwa od angielskiego standardu.
W Polsce pierwszy golden retriever pojawił się około 18 lat temu. Była to suczka przywieziona do Ambasady Angielskiej. Później przyjechało kilka psów z Danii.
Nasze obecne hodowle opierają się głónie na liniach szwedzkich, fińskich, norweskich i angielskich.
Golden retriever jest wytrzymałym, energicznym i aktywnym psem hodowanym do polowań na ptactwo wodne.Wyjaśniałoby to jego stałą gotowość i zamiłowanie do pływania, niezależnie od warunków pogodowych. Jest także doskonałum aporterem myśliwskim na górską zwierzynę, a wyostrzony, czuły węch sprawia, że znakomicie pracuje jako tropiciel. Pies tej rasy łączy w sobie rolę towarzysza, myśliwego i oddanego ulubieńca rodziny. Jest zwierzęciem spokojnym, pełnym miłości i cierpliwości do dzieci, a jego spojrzenie wyraża szczere przywiązanie i ufność. Jest żywy, wesoły i pogodny, ma w pewnym stopniu służalczy charakter i dobrze rozwinięte poczucie lojalności. Lubi przebywać blisko człowieka, ale nie narzuca się swoją obecnością. Może być dobrym stróżem, chociaż jest pozbawiony instynktów obronnych i chęci do walki. Podstawowa cechą jego charakteru jest niezwykła łagodność, a wszelka niekontrolowana agresja w stosunku do ludzi czy jakakolwiek złośliwość jest rygorystycznie eliminowana przez hodowców. W niektórych krajach rezygnuje się wtedy nie tylko z konkretnego zwierzęcia, ale często z całej linii hodowlanej.
Golden retriever przoduje w konkursach na posłuszeństwo. Dzięki łatwości uczenia się i zapamiętywania oraz naturalnej chęci do przypodobania się człowiekowi, można go szkolić na wszechstronnego psa użytkowego. Lubi pracować i jest niezastapiony wszędzie tam, gdzie potrzebna jest precyzja i dokładność w wykonywaniu poleceń. Jest doskonałym przewodnikiem niewidomych, towarzyszem inwalidów i osób niedosłyszacych. Potrafi wykonywać wiele codziennych czynności:podać słuchawkę telefonu, otwierać drzwi, gasić i zapalać światło, podawać różne przedmioty, reagować na płacz dziecka itp. Po dwuletnim szkoleniu jest w stanie zapamiętać i prawidłowo wykonać ponad 80 rozkazów.
Przez słuzby ratownicze wielu krajów jest wykorzystywany jako pies lawinowy lub ratowniczy przy wyszukiwaniu ludzi zasypanych pod gruzami, czy zwałami ziemi. Wykrywa narkotyki, ładunki wybuchowe, nacieki gazu. W czasie wojny był szkolony do przenoszenia ładunkow i zasobników z opatrunkami. Golden rertiever dobrze przystosowuje się do każdych warunków. Chociaż jest psem lubiący przestrzeń i najlepiej czuje się na wybiegu bez kłopotów dostosuje się także do życia w mieszkaniu. Odznacza się dobrym zdrowiem i apetytem, a także mało wymagającą dietą. Jego efektownej sierści wystawrcza regularne szczotkowanie, kąpiel i kilka sesji pielęgnacyjnych, korygujacych szatę. Golden retriever jest niehałaśliwym, godnym polecenia towarzyszem rodziny, w którym każdy znajdzie oddanego przyjaciela.

Jolanta Tarulka

Wyszperała Małgośka Sajkowska

Golden Retriever » Artykuły o Golden Retrieverach » „Parada ras” – Mój pies nr 2/99 LUTY 1999
ocena